เปรต(สัมภเวสี) – รำไพ แสงทอง
บุญคุณแม่พ่อ ควร ยอ ยกใส่หัว อย่าเจ้าจงอย่าคิดซั่ว ด่าพ่อ ตีแม่
จำจงจำเด้อเจ้า คนป้อนข้าว พระคุณหลายแท้ ยามที่เพิ่นเฒ่าแก่ ให้เจ้าดูแล แทนคุณ
* เนื้ออุ่นแม่ย่านแต่เจ้าหลงผิด ให้คนบงการชีวิตแล้วบ่คิดพ้อบาปบุญ
ดวงใจเจ้าหลงเชื่อคำเมียผัว แล้วเจ้ากะมาทำซั่ว ต่อผู้ที่มีพระคุณ
เฮ็ดให้แม่ฮ้องไห้ น้ำตาไหลบุ้นๆ ระวังไว้เด้อคุณ บาปกรรม
** มันผู้ได๋ที่เฮ็ดให้แม่ฮ้องไห้ ยามมันตายสิกลายเป็นสัมภเวสี
โตสูงใหญ่มือส่ำใบลาน ทรมานอีหลี ปากส่ำฮูเข็มน้อย
ฮ้องให้ไผซ่อย อือ อือื อื้อ กะบ่มีไผส่อยได้
ฝากเป็นเรื่องราวสอนใจ ให้เจ้า คิดเบิ่ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น