ก็มันยังคิดถึง – PraKhanong
ดูมันน่าตลก ใช่ไหม ที่รักของเรามันจบลงไป
เป็นเพราะว่าฉันไม่ดี ใช่ไหม เลยทำให้เธอต้องไปจนไกลจากฉัน
อยากจะขอโทษ ฉัน…เข้าใจ และไม่โทษที่เธอทิ้งไป ความฝันของเธอฉันคงมาส่งได้แค่นี้
รักครั้งแรกมันเกิดจากเธอ รู้มั้ยวันเก่าๆยังเพ้อ ทำไมตอนมองดวงจัน มันต้องเห็นเป็นหน้าเธอ..ทุกครั้ง
ต้องผ่านร้านเดิมๆ ที่มุมเดิมๆ ทำไมยังเห็นภาพเธอลางๆ ถนนเส้นเดิมที่ผ่านทุกวัน ฉันเคยมีเธอกอด
* ก็เพราะมันยังคิดถึงเธอ ไม่มีวันเปลี่ยนไป ในหัวใจยังบอกว่าเธอคือคนที่ฉันควรจะรอ
แม้จะร้องขอ…เธอคืน ดึงเธอกลับมาหาฉัน มันคงเป็นเพราะเวรเพราะกรรม ทำให้เราต้อง….ลา. .
อากาศหนาวๆฉันคอยห่ผ้า ถ้าเป็นไปได้อยากคู่กับเธอชาติหน้า
ตอนไปบ้านเธอตอนนั้นยังเขิน เคยยิ้มให้กันไม่เคยอยู่เฉย
เคยเป้นคนที่เธอรักมากที่สุด เธอเป็นไดอารี่ที่ยุในสมุด
คิดถึงจนใจจะขาดรอน มันอยากจะย้อนกลับไปรักเธอ
หื้ออ้ายนั้นรอ…ก้อรอ… จะรู้บ้างมั้ยน้อใจ รู้มั้ยว่ายังคิดถึง ยังคงรำพึงถึงเธอเสมอ
อยากจะเจอ…กอดเธอ กอดเอาไว้ไม่ให้ไปไหน หากว่าเธอต้องเจ็บคราใด ให้ฉันช่วยซับน้ำตา
( * )
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น