แล้วกูล่ะ – ตรร พลหาญ
กูล่ะงึดเลย ไปกับเขาเสย เฮ็ดหน้าตาเสย ห่ามึงเอ้ย…
* มันเป็นความจริง อ้ายถูกทิ้งบ่หัวซา วาสนาบ่คู่ควร
ฮักมันเลื่อนลอย น้องคงคอยบ่ได้ ที่ผ่านมาแค่ฝืนใจ ปล่อยน้องไปสา
คือสิฮักกัน.. หลาย ซุมบ่มีเยื้อ..ใย
มีความสุขกับคน…ใหม่ แต่กูสิอยู่จั่งได๋ อยู่จั่งได๋
** พออยากแล่นตัดหน้ารถคือไก่ เหยียบจนว่าอย่าให้ได้หายใจ
อยากเอานิ้วแหย่ใส่ปลั๊กไฟ ดูดให้มันตาย ช็อตให้มันตาย…
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น