The Parkinson – ไม่จำ
ครั้งนึงก็เคยเจ็บอยู่เรื่องนึง กว่าจะผ่านมาแทบตาย
ยกแก้วให้มันหมดอย่าเสียดาย เพื่อให้ผ่านในทุกคืน
ถึงวันนึงใจคงเริ่มชา เจ็บเท่าไหร่ก็คงจะต้องฝืน ใช้มันต่อ ชีวิตที่ไม่มีเธอ
เนิ่นนานกว่าจะกลับมาเหมือนเดิม กว่าจะลืมเรื่องของเธอ
ช่างมันให้ทุกอย่างที่ได้เจอ เป็นบทเรียนนึงที่ดี
จะรักใครก็ต้องยิ่งระวัง เผื่อเอาไว้ข้างในใจที่มี แต่แล้วทุกอย่าง ก็เหมือนเดิม
* จากแค่เพียงเขา เข้ามา บอกว่าอยากกลับมานะ แค่เพียงได้เห็น สายตา ของเธอ
** อย่างเดิมอีกแล้ว ใจของฉันทำไมถึงต้องหวั่นไหว จำบ้างมั้ยในคืนวันที่โหดร้าย
เจ็บคนเดียวเท่าไหร่ถึงจะผ่านมา ได้วันนี้
ยิ่งคิดยิ่งช้ำ โกรธตัวเองทำไมต้องรู้สึกดี คนที่เขาเคยทำ ให้เจ็บก็เขาคนเดิมคนนี้
นี่ฉันต้องแพ้ให้เธออีกทีใช่มั้ย
เริ่มเรื่องวันที่เคยต้องเสียใจ ย้อนกลับไปคิดถึงวัน
แรกเริ่มตอนที่เราได้พบกัน จำแต่วันคืนที่ดี
แม้ใจด้านนึงจะเริ่มเตือน เจอแบบนี้ก็คงต้องรีบหนี แต่แล้วทุกอย่าง ก็เหมือนเดิม
( * , ** )
อย่างเดิมอีกแล้ว ใจของฉันทำไมถึงต้องหวั่นไหว จำบ้างมั้ยในคืนวันที่โหดร้าย
เจ็บคนเดียวเท่าไหร่ถึงจะผ่านมา ได้วันนี้
ยิ่งคิดยิ่งช้ำ โกรธตัวเองทำไมต้องรู้สึกดี คงเพราะเขาเคยทำให้สุขจนล้นดวงใจที่มี
และถ้าต้องแพ้ให้เธออีกที ฉันยอม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น