เหว – วัชราวลี demo
ฉันยืนหายใจ อยู่กลางหุบเขา เห็นเพียงแสงดาว ทีส่องมาที่ฉัน
คนบนท้องฟ้าคงนอนสบาย
ฉันยังนอนไม่หลับ คอยเวลา….
ฉันเดินหายใจ ไม่มีจุดหมาย เหลียวมองข้างกาย ดูใครๆก็ไม่เหงา
ยังมีแค่ฉันเดินเพียงลำพัง หัวใจที่ไร้พลัง รอเวลา…. ที่จะจากไป
นานเหลือเกิน … ที่ไม่ได้เจอ สุขข้างในใจ
รอคอยสักวันหนึ่ง สักวันหนึ่ง
แผลที่ฉันเจอ … มันจะหายดี แต่จะทนได้ไหม ใจที่มันช้ำใจ หมดหนทางไป
จบลงที่น้ำตามันไหล
ฉันลองทบทวน ความจมที่เกิดซ้ำ
เพราะห้องนอนสีดำ หรือประตูที่ปิดทึบ
หรืออาจเป็นเพราะฉันไม่ยอมขึ้นไป ใช่ฉันต้องลุกให้ได้ พยายามซิ เริ่มจากตัวฉัน
* ไม่นานเท่าไร … ฉันจะได้เจอ สุขข้างในใจ
รอคอยสักวันหนึ่ง สักวันหนึ่ง … ไม่นาน
แผลที่ฉันเจอ … มันจะหายดี เชื่อว่าจะทนไหว ใจที่เคยช้ำใจ เปิดแล้วหัวใจ
เปิดให้ความทุกข์ได้รินไหล
( * )
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น