ฤดูของฉันและเธอ – มนัสวีร์
มองนาฬิกา ที่ค่อยๆเดินอย่างช้าๆ เพื่อรอคอยเวลา กับการได้พบกัน อีกครั้ง
บรรยากาศในค่ำคืน ทำให้ใจเปลี่ยวเหงา ฝนที่โปรยลงมาทุกเช้า ก็ทำให้ใจฉันสั่นไหว
* หรือเพราะรู้ว่าเธอไม่กลับมา เลยปล่อยใจให้เป็นอยู่อย่างนี้ อาจเป็นเพราะรู้เพียงเสี้ยวนาที
ก็ไม่มีโอกาสได้พบ ฉันเลยจำเป็นต้องเข้าใจ กับการจากลาในครั้งนี้ เธอเเละฉันต่างก็รู้ดี
มองนาฬิกา ที่ค่อยๆเดินอย่างช้าๆ เพื่อรอคอยเวลา กับการได้พบกัน อีกครั้ง
( * )
ฤดูฝนยังไม่ผ่าน ก็เปียกปอนไปทั้งหัวใจ ฤดูหนาวก็ยังไม่คีบคลาน
ฤดูฝนยังไม่ผ่าน ก็เปียกปอนไปทั้งหัวใจ ฤดูหนาวก็ยังไม่คีบคลาน เเต่เธอก็ไม่อยู่เเล้ว…
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น