หมา – เรืองฤทธิ์ บุญรอด
หากว่าฉันมีปีกบิน ฉันจะบินไปหาคุณ บินข้ามออกไป จากรั้วบ้านที่กักขัง
อยู่ที่ตรงนี้ ตั้งแต่เช้า เพียงลำพัง จนมืดค่ำแล้วยัง ไม่เห็นใคร จะกลับมา
* หากว่าฉันได้ส่งเสียง เสียงที่คนจะเข้าใจ คุณจะได้รู้ คุณนั้นสำคัญมากเท่าไร
ไม่ใช่อาหาร ที่จัดวางทิ้งไว้ให้ ว่าแต่เมื่อไร เมื่อไรคุณ จะกลับมา
** โปรดจงเมตตา อย่าทิ้งฉันไว้นาน ตรงนี้ยังต้องการคุณหนักหนา
เพียงแค่ลูบหัว เล่นกับฉันในบางเวลา หางกระดิกปัดความเหงาหาย…
ไม่เป็นไรฉันเข้าใจ รีบทำงานอย่าไปสาย ช่วยมีขนมติดมือมา
( * , ** )
รีบทำงานอย่าไปสาย ฉันจะดูแลบ้านให้เอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น