The Peachband – Diary
เรื่องราววันวาน
อาจเลือนหายตามเวลา
แต่ความหลังยังวนเวียน
ผ่านเรื่องราว ที่เขียนด้วยน้ำตา
ตัวอักษรสีจาง
อ่านดูแล้วยังคุ้นตา
บทบันทึกความทรงจำ
มันหวนมา ดั่งเรื่องเหล่านี้ เกิดขึ้นเมื่อวาน
ยังได้ยินเสียงเพลง เครื่องดนตรีที่บรรเลง
ตัวโน๊ตยังคงวนเวียนและเล่นซ้ำไปมา
ให้ฉันได้หวนระลึกถึงคืนและวันแห่งความฝันที่ตรึงตรา
กลิ่นหอมที่หวานละมุน ยังกรุ่นไม่เสื่อมคลาย
เปิดอ่านอย่างช้าๆ (จินตนาการเรื่องราว)
ที่มีแค่เรา (หวนคำนึงห้วงเวลา)
อย่างน้อยในความทรงจำในช่วงหนึ่ง
ช่วงเวลาเก่าๆ แค่นี้ก็ทำให้ฉันสุขใจ
อ่านมาถึงครึ่งทาง
จากรอยยิ้มเป็นน้ำตา
ความเจ็บช้ำมันฟุ้งคืน มันหวนมา
จำได้อีกครั้ง วันที่รักสลาย
ยังจดจำเสียงเพลง เครื่องดนตรีที่บรรเลง
ตัวโน๊ตยังคงวนเวียนและเล่นซ้ำไปมา
ให้ฉัได้หวนระลึกถึงคืนและวันแห่งความฝันที่ตรึงตรา
กลิ่นหอมที่หวานละมุน อบอุ่นไม่เสื่อมคลาย
เปิดอ่านอย่างช้าๆ (จินตนาการเรื่องราว)
ที่มีแค่เรา (หวนคำนึงห้วงเวลา)
อย่างน้อยแค่ความทรงจำในช่วงหนึ่ง
ช่วงเวลาเก่าๆ
ที่เคยวาดฝัน (สองเราเคยสัญญา)
จะมีกันและกัน (เลือนหายไปกับเวลา)
สุดท้าย ได้ใช้เวลาช่วงหนึ่ง ที่ไม่ยืนยาว
แต่มันเป็นความปวดร้าวที่ยังสวยงาม
เปิดอ่านอย่างช้าๆ (จินตนาการเรื่องราว)
ที่มีแค่เรา (หวนคำนึงห้วงเวลา)
อย่างน้อยคือความทรงจำในช่วงหนึ่ง
ช่วงเวลาเก่าๆ
ที่เคยวาดฝัน (สองเราเคยสัญญา)
จะมีกันและกัน (เลือนหายไปกับเวลา)
สุดท้าย ได้ใช้เวลาช่วงหนึ่ง ที่ไม่ยืนยาว
อาจเลือนหายตามเวลา
แต่ความหลังยังวนเวียน
ผ่านเรื่องราว ที่เขียนด้วยน้ำตา
ตัวอักษรสีจาง
อ่านดูแล้วยังคุ้นตา
บทบันทึกความทรงจำ
มันหวนมา ดั่งเรื่องเหล่านี้ เกิดขึ้นเมื่อวาน
ยังได้ยินเสียงเพลง เครื่องดนตรีที่บรรเลง
ตัวโน๊ตยังคงวนเวียนและเล่นซ้ำไปมา
ให้ฉันได้หวนระลึกถึงคืนและวันแห่งความฝันที่ตรึงตรา
กลิ่นหอมที่หวานละมุน ยังกรุ่นไม่เสื่อมคลาย
เปิดอ่านอย่างช้าๆ (จินตนาการเรื่องราว)
ที่มีแค่เรา (หวนคำนึงห้วงเวลา)
อย่างน้อยในความทรงจำในช่วงหนึ่ง
ช่วงเวลาเก่าๆ แค่นี้ก็ทำให้ฉันสุขใจ
อ่านมาถึงครึ่งทาง
จากรอยยิ้มเป็นน้ำตา
ความเจ็บช้ำมันฟุ้งคืน มันหวนมา
จำได้อีกครั้ง วันที่รักสลาย
ยังจดจำเสียงเพลง เครื่องดนตรีที่บรรเลง
ตัวโน๊ตยังคงวนเวียนและเล่นซ้ำไปมา
ให้ฉัได้หวนระลึกถึงคืนและวันแห่งความฝันที่ตรึงตรา
กลิ่นหอมที่หวานละมุน อบอุ่นไม่เสื่อมคลาย
เปิดอ่านอย่างช้าๆ (จินตนาการเรื่องราว)
ที่มีแค่เรา (หวนคำนึงห้วงเวลา)
อย่างน้อยแค่ความทรงจำในช่วงหนึ่ง
ช่วงเวลาเก่าๆ
ที่เคยวาดฝัน (สองเราเคยสัญญา)
จะมีกันและกัน (เลือนหายไปกับเวลา)
สุดท้าย ได้ใช้เวลาช่วงหนึ่ง ที่ไม่ยืนยาว
แต่มันเป็นความปวดร้าวที่ยังสวยงาม
เปิดอ่านอย่างช้าๆ (จินตนาการเรื่องราว)
ที่มีแค่เรา (หวนคำนึงห้วงเวลา)
อย่างน้อยคือความทรงจำในช่วงหนึ่ง
ช่วงเวลาเก่าๆ
ที่เคยวาดฝัน (สองเราเคยสัญญา)
จะมีกันและกัน (เลือนหายไปกับเวลา)
สุดท้าย ได้ใช้เวลาช่วงหนึ่ง ที่ไม่ยืนยาว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น