ตอนมีบ่ฮู้ค่า – นิล จิราพัชร
ฮู้ทันทีว่าทรมาน ออกอาการสิอยู่บ่ได้
ในวันที่อ้ายเดินหนีไป จากหัวใจบ่กลับคืนมา
เอาอารมณ์ตัวเองเป็นที่ตั้ง โดยบ่ฟังเหตุผลอ้ายสักครา
ถ่าขัดใจน้องกะบีบน้ำตา สร้างปัญหาให้อ้ายหนักใจทุกที
เว่าอีหยังบ่เคยใจเย็น เว่าดีๆ บ่เป็นดอกหนา
งี่เง่าเอาแต่ใจนี่ล่ะ เลยหลุดคำว่าไปไสกะไป
ตอนมีบ่เคยฮู้ค่า บ่มีขึ้นมามันน้ำตาไหล
มันเจ็บในใจบอกไผบ่ได้ กะใจเฮาซั่ว
สิ่งของที่มันสำคัญ ถิ่มมันทั้งที่รู้ตัว
หน้ามืดตามัว จะเก็บคืนก็สายเกินไป
เว่าอีหยังบ่เคยใจเย็น เว่าดีๆ บ่เป็นดอกหนา
งี่เง่าเอาแต่ใจนี่ล่ะ เลยหลุดคำว่าไปไสกะไป
ตอนมีบ่เคยฮู้ค่า บ่มีขึ้นมามันน้ำตาไหล
มันเจ็บในใจบอกไผบ่ได้ กะใจเฮาซั่ว
สิ่งของที่มันสำคัญ ถิ่มมันทั้งที่รู้ตัว
หน้ามืดตามัว จะเก็บคืนก็สายเกินไป
ตอนมีบ่เคยฮู้ค่า บ่มีขึ้นมามันน้ำตาไหล
มันเจ็บในใจบอกไผบ่ได้ กะใจเฮาซั่ว
สิ่งของที่มันสำคัญ ถิ่มมันทั้งที่รู้ตัว
หน้ามืดตามัว จะเก็บคืนก็สายเกินไป
ในวันที่อ้ายเดินหนีไป จากหัวใจบ่กลับคืนมา
เอาอารมณ์ตัวเองเป็นที่ตั้ง โดยบ่ฟังเหตุผลอ้ายสักครา
ถ่าขัดใจน้องกะบีบน้ำตา สร้างปัญหาให้อ้ายหนักใจทุกที
เว่าอีหยังบ่เคยใจเย็น เว่าดีๆ บ่เป็นดอกหนา
งี่เง่าเอาแต่ใจนี่ล่ะ เลยหลุดคำว่าไปไสกะไป
ตอนมีบ่เคยฮู้ค่า บ่มีขึ้นมามันน้ำตาไหล
มันเจ็บในใจบอกไผบ่ได้ กะใจเฮาซั่ว
สิ่งของที่มันสำคัญ ถิ่มมันทั้งที่รู้ตัว
หน้ามืดตามัว จะเก็บคืนก็สายเกินไป
เว่าอีหยังบ่เคยใจเย็น เว่าดีๆ บ่เป็นดอกหนา
งี่เง่าเอาแต่ใจนี่ล่ะ เลยหลุดคำว่าไปไสกะไป
ตอนมีบ่เคยฮู้ค่า บ่มีขึ้นมามันน้ำตาไหล
มันเจ็บในใจบอกไผบ่ได้ กะใจเฮาซั่ว
สิ่งของที่มันสำคัญ ถิ่มมันทั้งที่รู้ตัว
หน้ามืดตามัว จะเก็บคืนก็สายเกินไป
ตอนมีบ่เคยฮู้ค่า บ่มีขึ้นมามันน้ำตาไหล
มันเจ็บในใจบอกไผบ่ได้ กะใจเฮาซั่ว
สิ่งของที่มันสำคัญ ถิ่มมันทั้งที่รู้ตัว
หน้ามืดตามัว จะเก็บคืนก็สายเกินไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น