วันศุกร์ที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2562

คำอำลาในงานศพของฉัน (หน้าเมรุ) – Changhum

คำอำลาในงานศพของฉัน (หน้าเมรุ) – Changhum

คงเป็นวันสุดท้ายฉันยังไม่ได้บอกลา
คงเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันไม่ได้ไปส่งเธอ
ที่หน้าบ้านของฉัน
คงเป็นการรวมตัวของเพื่อนที่ไม่ค่อยเจอ
คงมีเธอและเธอยอดดวงใจเคยผูกพัน
เข้ามาร่วมงานในชุดสีดำ

ฝากกับฟ้าเอ่ยคำลาฝากสายลมฉันคงต้องไป
ไม่มีสิ่งใดสิ่งไหนที่จะหยุด
ความรักมากเท่าไร วันสุดท้ายฉันคงต้องไป
ฝากเอาไว้เพียงรอยคราบน้ำตา

เพราะฉันคงหมดเวลา ถึงคราวต้องจากลา
บนเส้นทางไกลแสนไกล ไม่อาจจะคืนย้อนมา
ไกลแสนสุดขอบฟ้า ใกล้กันเพียงหลับตา
ในภาพทรงจำเก่าๆ บ่อยๆ จะคิดถึงเธอ ถึงเธอ

ฝากกับฟ้าเอ่ยคำลาฝากสายลมฉันคงต้องไป
ไม่มีสิ่งใดสิ่งไหนที่จะหยุด
ความรักมากเท่าไร วันสุดท้ายฉันคงต้องไป
ฝากเอาไว้เพียงรอยคราบน้ำตา

เพราะฉันคงหมดเวลา ถึงคราวต้องจากลา
บนเส้นทางไกลแสนไกล ไม่อาจจะคืนย้อนมา
ไกลแสนสุดขอบฟ้า ใกล้กันเพียงหลับตา
ในภาพทรงจำเก่าๆ บ่อยๆ จะคิดถึงเธอ ถึงเธอ

(ฝากถึงเธอ ฝากถึงเธอ ฝากถึงเธอ)
(ฝากถึงเธอ ฝากถึงเธอ ฝากถึงเธอ ฝากถึงเธอ)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น