Past(el) Perfect (พาสต์ เพอร์เฟกต์) – Thime Witchayut
เธอคือสี สวยงาม ช่างอ่อนหวาน เย้ายวนดวงใจ เธอสดใส มากมายเกินใครรู้ไหมเธอ
ก็ความเหงา ทุกข์ใจ ความอ่อนไหว จางหายทันใด
ไม่รู้เธอทำอย่างไร แค่เพียงได้เห็นเธอ
* บอกกันทีได้ไหมทำอย่างไร ฉันถึงหลงหมดใจ หวานซะเกินกว่าใครใช่ทุกอย่าง
เธอน่ารักและดูสดใส ฉันนั้นทนไม่ไหว ถ้าวันใดที่เธอต้องไกลห่าง
ความสุขนั้นที่มีให้กัน และไม่เคยเปลี่ยนผัน ขอรับความสุขนั้นเก็บมันเอาไว้
จะได้ไหม ทุกวันแค่นั้นก็เกินพอ
บนถนนสีเทา ความปวดร้าว ความเหงาในใจ นั้นหายไปได้อย่างไร แค่เพียงได้เห็นเธอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น