พอส่ำนี้ บอย พนมไพร
พอได้ยินเสียง สำเนียงของคนห่างไกล
กะฮู้ว่าใจ ของเจ้านั้นมีคนอื่น
ก่อนเคยเว่ากันแต่คำหวาน
ตอนนี้ฟังแล้ว ก็ยังฝืน
เหมือนตรงที่อ้ายยืน สิได้อีกบ่ดน
อ้ายรับสาย หลงดีใจ
เจ้าคิดฮอด จึงโทรมาหา
แต่วาจา บ่แม่นคนคึดฮอดกัน
พอส่ำนี้ก่อนเด้อ อ้ายรับบ่ ได้
สิขอวางสาย ก่อนเจ้าสิบอกเลิกกัน
ย่านทนฟังบ่ไหว ส่ำนี้หัวใจก็เริ่มสั่น
ย่านคำว่าเลิกกัน หลุดจากปากคนฮักที่อ้ายแคร์
พอได้ข่าวคราว ของเจ้ากับเขาคนใหม่
อ้ายแฮ่งปักใจว่าเจ้าต้องการเลิกรา
บ่ทันเตรียมโต ได้เตรียมใจ
บัดสิเจ็บ เร็วคือฟ้าผ่า
น้ำตา อ้ายเริ่มสิไหลริน
อ้ายรับสาย หลงดีใจ
เจ้าคิดฮอด จึงโทรมาหา
แต่วาจา บ่แม่นคนคึดฮอดกัน
พอส่ำนี้ก่อนเด้อ อ้ายรับบ่ ได้
สิขอวางสาย ก่อนเจ้าสิบอกเลิกกัน
ย่านทนฟังบ่ไหว ส่ำนี้หัวใจก็เริ่มสั่น
ย่านคำว่าเลิกกัน หลุดจากปากคนฮักที่อ้ายแคร์
พอส่ำนี้ก่อนเด้อ อ้ายรับบ่ ได้
สิขอวางสาย ก่อนเจ้าสิบอกเลิกกัน
ย่านทนฟังบ่ไหว ส่ำนี้หัวใจก็เริ่มสั่น
ย่านคำว่าเลิกกัน หลุดจากปากคนฮักที่อ้ายแคร์
ย่านคำว่าเลิกกัน
หลุดจากปากของคนฮักที่อ้ายแคร์
กะฮู้ว่าใจ ของเจ้านั้นมีคนอื่น
ก่อนเคยเว่ากันแต่คำหวาน
ตอนนี้ฟังแล้ว ก็ยังฝืน
เหมือนตรงที่อ้ายยืน สิได้อีกบ่ดน
อ้ายรับสาย หลงดีใจ
เจ้าคิดฮอด จึงโทรมาหา
แต่วาจา บ่แม่นคนคึดฮอดกัน
พอส่ำนี้ก่อนเด้อ อ้ายรับบ่ ได้
สิขอวางสาย ก่อนเจ้าสิบอกเลิกกัน
ย่านทนฟังบ่ไหว ส่ำนี้หัวใจก็เริ่มสั่น
ย่านคำว่าเลิกกัน หลุดจากปากคนฮักที่อ้ายแคร์
พอได้ข่าวคราว ของเจ้ากับเขาคนใหม่
อ้ายแฮ่งปักใจว่าเจ้าต้องการเลิกรา
บ่ทันเตรียมโต ได้เตรียมใจ
บัดสิเจ็บ เร็วคือฟ้าผ่า
น้ำตา อ้ายเริ่มสิไหลริน
อ้ายรับสาย หลงดีใจ
เจ้าคิดฮอด จึงโทรมาหา
แต่วาจา บ่แม่นคนคึดฮอดกัน
พอส่ำนี้ก่อนเด้อ อ้ายรับบ่ ได้
สิขอวางสาย ก่อนเจ้าสิบอกเลิกกัน
ย่านทนฟังบ่ไหว ส่ำนี้หัวใจก็เริ่มสั่น
ย่านคำว่าเลิกกัน หลุดจากปากคนฮักที่อ้ายแคร์
พอส่ำนี้ก่อนเด้อ อ้ายรับบ่ ได้
สิขอวางสาย ก่อนเจ้าสิบอกเลิกกัน
ย่านทนฟังบ่ไหว ส่ำนี้หัวใจก็เริ่มสั่น
ย่านคำว่าเลิกกัน หลุดจากปากคนฮักที่อ้ายแคร์
ย่านคำว่าเลิกกัน
หลุดจากปากของคนฮักที่อ้ายแคร์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น