โอปอ กิตฐิพงษ์ – ซึ่งแตกต่าง
ฟ้าสว่าง ในยามค่ำคืน ไม่มีดาว ฉันมองเห็นเมฆสีขาว
สายลมโบก กระทบแผ่นหลัง ของฉัน เหน็บหนาว หัวใจ
* ฉันยังคงมีแต่เธอเท่านั้น แต่เธอคงไม่มีฉัน ในหัวใจ ตอนนี้
** ใจเธอยังคงเติบโตตามกาลเวลา สักวันนึ่งเธอคงเข้าใจกับสิ่งที่ฉันพูดออกมา
ในคืนวันนั้นเธอบอกกับฉันว่าเราต่างกันเกินไป เธอชอบสีนี้ฉันชอบสีนั้นฉันชอบความมืด
เธอชอบ ความสดใส เราต่างกัน
เกินไป เพียงฉันหลับตาภาพนั้นลอยมามันคือแววตาของเธอ เธอคิดอย่างงี้ฉันคิดอย่างงั้นเราคงไปกันไม่ไหว เราต่างกัน เกินไป..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น