ฝันส่ม – อัน พิไลพร
นี้ละน้อ คือมาฝนตกย้อย เฮาตองกอย ย้อยตองคา
หวานจ้อยๆ คำเว้าสาวส่า ว่าฮักอ่อนแต่ใจนั้นบ่ฮักจริง
ตั๋วให้ฮักจนฮักหลาย บืนใส่ให้สงเจ้าจนเจ็บคิง
ทุ่มเหมิดใจอย่างกับมิดอิ่งติ่ง ปานดึกบักนุ่นลงหนอง
* ฮักมาขาดสะบั้น กลับหลังหันกั้นกกซอง
อวยหาทางสิหนีเจ้าคักน้อง พัดถึงแต่ฮอยเจ้าของบืน
กะคอบว่าฮักนี้แล้ว มาฮอดแล้วเจ้ากะแซวไปทางอื่น
เป่าขี้ดินได้ยินแต่เสียงสะอื้น ฮ้องไห้ ใส่เจ้าของ
** กลายเป็นฝันส่ม ฝันบ่หวานคือเก่า วาสนาเก่าได้เห็นแต่ไหง่กระต่ายคือน้อง
กอดเหล้าบ่ได้ เดินตั๋วให้อ้ายจองกองนา
ใจหวังสร้างทางโพนจนหร่อย บ่ฮักกะส่างมาอ่อยให้อ้ายมีหวัง จนมาฮอดมื้อนี้
คาดสิได้ จินเจยเจิดหนี จั่งแม่นหลูโตนเจ้าของ
( * , ** )
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น