ลำซิ่งลิซึ่ม – หญิงลี ศรีจุมพล
ยามเฮ็ดเวียกล่ะจ่ม ว่าเจ็บแขนเจ็บขา พอเลิกงานมาก็ตาซื่นม๊อกก๊อก
ยามแม่ใซ้ บ่อยากสิตีงคีงดอก ตกแลงมาอยากออก ไปหาซิ่งหาเสิ่น
* ได้ยินเสียงกลองตึ๊บ ตึ๊บ กะฮึบ ฮึบ น้อใจ จั๊กเป็นจั่งใด๋ บ่เข้าใจเจ้าของคือกัน
เสียงพิณแคนขึ้นมา พ่อว่อแพ่แว่ออกอาการ ออกไปเด้ง เด้ง เด้ง เด้ง เด้ง เด้ง เด้ง เด้า ๆๆๆ
…อยู่หน้าฮ้านตอนใด๋
** กะแอวมันไปเอง อั่นหัวกะโยกเอง ฮ่วย ฮ่วย คือเป็นจังซี่
กะขามันหยับเอง อั่นแขนกะฟ้อนเอง ฮ่วย ฮ่วย คือเป็นจังซี่
ปรึกษาหมอสอยแล้วอาการแบบนี้ ได้ม่วนหน้าฮ้านแล้วกะสิหายดี แถวบ้านนี้…เขาเอิ้นลำซิ่งลิซึ่ม
ซั่นกะหยับเข้ามา หยับเข้ามาน้องพี่ มื้อนี้หญิงลี กลับมาแล้วเด้อค่ะ
ม่วนนำกัน เอาบุญบ้านเฮาเด้อจ้า ซิ่งคือเก่านั่นล่ะ เอ้ายาวไป ยาวไป
( ** )
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น