ตัดบ่ขาด(แต่ไปต่อบ่ได้) – ก้อง วรัญญู
กะคึดซังเจ้าของอยู่คือกัน ว่าเป็นหยังจังลืมเขาบ่ได้ ทั้งที่เขาก็ไปมีใหม่ หอบหัวใจไปแล้วตั้งดน
กะงึดเจ้าของว่าคือยังมีใจ บ่ทันไปไสยังฮักคือเก่า
ยามสินอนยังฝันฮอดเขา ยามกินข้าวยังคิดฮอดแฮง
หม่นยุในซอกหลืบ หัวใจ หรือจั่งได๋คือยังคิดฮอด
ตัดเจ้ายังบ่ได้ คิดฮอดตอน ตอนที่เฮาสินอน เคยหอมกันก่อนทุก…..คืน…..
* ได้แต่ฝืนยิ้ม ทั้งที่ยืนบ่ได้ ได้แต่ฮ้องไห้อยากกลับไปฮักต่อ
เจ้าจากไปทั้งที่หัวใจบ่พร้อม อ้ายกะยอมรับว่ามันลืมบ่ได้
ตัดบ่ขาด ดอกจากหัวใจ อยากไปต่อมันกะคงบ่ไหว
บ่อยากฝืนเอาโซ่ล่ามหัวใจของไผคืนมา
บุญผลาเฮากะพอส่ำนี้ ให้เจ้าไปดีอ้ายสิรับเอา
ความเจ็บช้ำสิปัวหัวใจให้เซา ปล่อยให้เจ้ากับเขาไปต่อ
แม่นสิลืมบ่ได้ สิอดเอา แม่นใจของเฮามันสิบ่เซาคิดฮอด
ตัดเจ้ายังบ่ได้ คิดฮอดตอน ตอนที่เฮาสิเฮาสินอน เคยหอมกันก่อนทุก…..คืน….. ……………
( * , * )
กะยังคึดซังหัวใจ คือยังบ่ลืม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น