นาทีฉุกเฉิน – เบลล์ นิภาดา
หมู่เขาส่าไปฮอดหน้าโรงเรียน ว่าอ้ายเปลี่ยนไปหย่างอยู่กับผู้ใหม่
เว้าบ่ออกแต่บ่ทันเชื่อปานได๋ ย้อนว่าอ้ายบ่เคยเปลี่ยนไปเลยจักหน่อย
* จนหมู่ส่งรูปมาให้เบิ่ง ปานใจสิขาดเคิ่งอ้ายฮักเขาจ้อย
อยากเห็นกับตา ให้หมู่พาไปจอบหลอย จนล้าหล่อย มองเห็นอ้ายอยู่กับเขา
** เข่าทรุดลงพื้น ยืนอยู่บ่ไหว หายใจบ่ทัน สถานการณ์ เข้าขั้นเจ็บหนัก
เอิ้นหมอให้แน หนูเป็นภูมิแพ้ความฮัก มื่อนี้ตายคักๆ นาทีฉุกเฉิน (เจ็บเกินสิหายใจ…)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น