ฮักกูแหน่ – เบนซ์ เมืองเลย
กะแอบฮักตั้งแต่อยู่ ม 4 จนมื้อนี้เฮากะอยู่ ม 6 โอ้ย มึงกะยังบ่ฮักกูอยู่
การบ้านกะเขียนให้ ขนมขไหน่ กะแบ่งกิน กะยังบ่อินติสู มึงยังบ่ฮู้ ว่ากูหนิฮักส่ำได๋
หน้ากูหล่ออยู่เด้อ มีคนขอเบอร์กะตั่งบักหลาย ปฏิเสธทุกราย กะย้อนหัวใจไอมีแต่ยู
ฮูว รอแต่เธอ
คั่นบ่คาฮักเจ้า ปานนี้ผู้สาวเฮาคงเป็นแสน คงสิได้ผูกแขนแต่งงาน ลูกหลานกะสามสี่คน
แต่เฮาบ่สน หัวใจรอแต่เธอ
* อยากบอกให้ฮู้ว่ากูฮักมึง สิเฮ็ดจั่งได๋ กูจั่งสิไปถึง คำว่าผู้บ่าว
กูบ่ได้ อยากเป็นหมู่ กูมีแล้วเป็นซาว อยากเอามึงเป็นผู้สาว ได้บ่ ขอให้ฮักกูแหน่
แคร์แต่มึงท่อนั่น สิว่ากูด้านกูกะบ่ว่า ใจมันฮักไปหล่ะ แล้วมึงสิให้กูว่าจั่งได๋ น้อ เด้อ ฮักกูแหน่
ยอมกะยอมสุอย่าง อยากได่อีหยังกะหามาให้ สี่ห้องของหัวใจมันเอาผุได๋บ่ได้อีกแล้วแหม
ฮักกูแหน ฮักกูสา
( * )
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น