เธอเอาไปทุกอย่าง – ดวงดาว เดียวดาย
เขาเอาดวงดาราไปจากเรา เขาเอาความหวังไปจากกัน
เขาทิ้งความรัก ให้ลอยไปกับลม ทอดทิ้งให้มึนงง อยู่บนดาวที่งมงาย
เขาขอความรักเขาคืนไป แม้นเงาที่ร่างเอาไว้ก็เจือจาง
นี้เขาลืมเราแล้วหรือไร มีแต่เราที่ยังทำใจไม่ได้เอง
* ปล่อยขวาง อ้างว้างเกินใจจะกล้า ฝ่ามรสุม ที่สุมดวงตาเอาไว้
ที่โถมมาจนสั่นไหว ใจหนอใจ ปลิวหายลอยไปในอากาศ
กลายมาเป็นฝน กลายมาเป็นน้ำ กลายมาเป็นเรื่องราวให้จดจำ
ในช่วงฤดูฝน จนเข้าฤดูหนาว หลากหลายเรื่องราวยังจดจำ
กลางคืนฤดูร้อน ตอนเธอมาจากลา ในค่ำคืนที่ฟ้า เคว้งคว้างว่างเปล่า…
เขาคืนความรักเรามา คล้ายฟ้ากลืนดวงดาราเราไป
เขาดับแสงทุกดวงที่แสงสว่างไสว รูดม่านความจิมพิ่มปาดน้ำตา
( * )
(เขาเอาดวงดาราเราไป เขาเอาความหวังเราไป)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น